1919 yılında, işgal altındaki İstanbul’da, bir grup genç Fenerbahçeli futbolcu, işgal güçlerine karşı başlatılan mücadeleye katılmaya karar verir. Ancak bu mücadele, onlar için sadece bir siyasi mücadeleden ibaret değildir. Aynı zamanda, onların kişisel mücadeleleridir.
Bu futbolculardan biri olan Zeki Rıza Sporel, işgal güçlerinin baskıları altında zor bir hayat yaşamaktadır. Babası, işgal güçleri tarafından tutuklanmış ve hapse atılmıştır. Zeki Rıza, babasının serbest bırakılması için mücadele etmek zorundadır.
Bu mücadele, Zeki Rıza’nın futbol kariyerini de olumsuz etkiler. İşgal güçleri, Zeki Rıza’yı tehdit ederek, onu Fenerbahçe’den ayrılmaya zorlar. Ancak Zeki Rıza, bu tehditlere boyun eğmez ve Fenerbahçe’de oynamaya devam eder.
29 Haziran 1923 tarihinde oynanan General Harington Kupası maçında, Zeki Rıza, işgal güçlerine karşı kazandığı bu zaferle, kişisel mücadelesinde de önemli bir adım atar. Bu zafer, Zeki Rıza’nın babasının serbest bırakılmasına yardımcı olur.